این رهنمود در مورد برخی از پروندههای مربوط به برنامه پذیرش پناهندگان ایالات متحده United States Refugee Admissions Program (USRAP)، مانند اولویت اول (P-1) و اولویت دوم (P-2) است که در قالب سوالات متداول (Frequently Asked Questions – FAQ) ایجاد شده است. در این رهنمود، به پرسشها و نگرانیهای رایج در برخی از پروندههای مربوط بهUSRAP ، با هدف ارایه شفافیت و راهنمایی برای افرادی که فرایند پیچیدگیها را طی میکنند، میپردازیم. این اطلاعات بر اساس درک تیم "بپرسید" از منابع مختلف جمعآوری گردیده و این رهنمود را برای مشاوره حقوقی در نظر نگیرید. این رهنمود در 5 فبروی سال 2024 بهروزرسانی شده است. برای راهنمایی و مشاوره حقوقی، توصیه میکنیم با منابع رسمی مشورت نمایید. USRAP مخفف برنامه پذیرش پناهندگان ایالات متحده است. این برنامهی است که توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده با همکاری سایر آژانسهای فدرال مدیریت میشود و برای ایجاد فرصتهای اسکان مجدد برای پناهندگانی که از آزار و اذیت یا خشونت از کشورهای خود فرار میکنند، طراحی شده است. جمعیتهای آسیبپذیر، از جمله افرادی که با آزار و اذیت مذهبی، سیاسی، یا قومی روبهرو هستند و همچنین افرادی که به دلیل ارتباط با ایالات متحده یا ماموریتهای آن در خارج از کشور در معرض خطر هستند، USRAP اسکان مجدد آنها را در اولویت قرار میدهد. علاوه بر پروندههای سنتی پناهندگان، USRAP پروندههای اولویت اول (P-1) و اولویت دوم (P-2) را نیز بررسی میکند.
پس در این رهنمود با هم یکجا به پرسشهای اساسی پیرامون برخی از پروندههای مربوط به USRAP پرداخته و افراد را در سفر به اسکان مجدد و مهاجرت با ارایه معلومات موردنیاز و پشتیبانی، توانمند میسازیم.
برنامه پذیرش پناهندگان ایالات متحده یا USRAP چیست و کدام پروندهها به آن مربوط میشود؟
مخفف USRAP به برنامه پذیرش پناهندگان ایالات متحده اطلاق میگردد. این برنامهی است که توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده با همکاری سایر آژانسهای فدرال مدیریت میشود و برای ایجاد فرصتهای اسکان مجدد برای پناهندگانی که از آزار و اذیت یا خشونت در کشورهای خود فرار میکنند، طراحی گردیده است. USRAP اسکان مجدد جمعیتهای آسیبپذیر، افرادی که با آزار و اذیت مذهبی، سیاسی یا قومی روبرو هستند، و همچنین افرادی که به دلیل ارتباط با ایالات متحده یا ماموریتهای آن در خارج از کشور در معرض خطر هستند، در اولویت قرار میدهد.
پروندههای ارجاعشده به USRAP شامل پروندهها یا افرادی نیز است که توسط کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) یا سایر آژانسهای فعال در امور پناهندگان به عنوان پناهنده شناسایی شده اند. پناهندگان تحت یک فرآیند غربالگری و بررسی دقیق، از جمله بررسی پیشینه متقاضی، غربالگریهای امنیتی و مصاحبه با مقامات مهاجرت ایالات متحده برای تعیین واجدشرایطبودن آنها برای اسکان مجدد در ایالات متحده قرار میگیرند.
علاوه بر پروندههای سنتی پناهندگان،USRAP همچنین پروندههای اولویت اول (P-1)، اولویت دوم (P-2) و اولویت سوم (P-3) را بررسی میکند. پروندههای P-1 شامل افرادی است که توسط UNHCR بر اساس نیازهای فوری بشردوستانه یا شرایط قانعکننده ارجاع میشوند. پروندههای P-2 برای گروههای خاصی است که توسط دولت ایالات متحده اغلب بر اساس ملیت یا وابستگی به منافع این کشور برای اسکان مجدد مشخص شده اند. پروندههای P-3 برای اهداف پیوستن یا الحاق خانواده است که به برخی از بستگان پناهندگانی که در ایالات متحده هستند اجازه میدهد تا برای اسکان مجدد در نظر گرفته شوند.
چه کسانی واجد شرایط ارجاع به برنامه مهاجرتی P-1 هستند؟
افراد واجد شرایط برای ارجاع به برنامه اولویت اول (P-1) شامل آنعده از اتباع افغانستان میشوند که توسط مقامات دولت ایالات متحده از بابت استخدام یا جدا از استخدام در یکی پروژهها با بودجه دولت ایالات متحده به برنامه USRAP معرفی میشوند. این افراد باید نگرانیهای امنیتی قریبالوقوع و قانع کننده داشته باشند و بر اساس وضعیت شغلی گذشته شان واجد شرایط برنامه SIV یا ارجاع به برنامه P-2 نیستند.
ارجاعات به برنامه P-1 معمولاً توسط سازمانها یا مقامات ایالات متحده انجام میشود که آگاهی مستقیم از شرایط و نیازهای حفاظتی افراد دارند. برخلاف ارجاعات P-2 که بر اساس استخدامهای قبلی انجام میشود، پروندههای P-1 از جمله پروندههای قابل اعتماد هستند زیرا مستقیماً توسط مقامات و سازمانها ارجاع میشوند و احتمال تقلب و کلاهبرداری را کاهش میدهند.
برای سازمانها و مقامات مهم است که قبل از ارجاع به برنامه P-1، معیارهای واجدشرایطبودن را به دقت ارزیابی کنند. فرآیند ارجاع برای پرونده P-1 شامل ارایه اطلاعات دقیق در مورد وضعیت افراد، از جمله نگرانیهای حفاظتی آنها و دلایل درخواست اسکان مجدد در ایالات متحده است.
با ارجاع افراد واجد شرایط برای وضعیت P-1، سازمانها و مقامات میتوانند به تسهیل فرآیند اسکان مجدد برای کسانی که با نگرانیهای امنیتی قریب الوقوع و قانعکننده مواجه هستند، کمک کنند.
چه کسانی واجد شرایط ارجاع به برنامه مهاجرتی P-2 هستند؟
افراد واجد شرایط برای ارجاع به برنامه اولویت دوم (P-2) طیف متنوعی از افراد را در بر میگیرند که در وظایف مختلف برای حمایت از تلاشها یا پروژههای دولت ایالات متحده در افغانستان کار کرده اند. این شامل افراد ذیل میگردد:
- افرادی که حداقل شرایط لازم برای ویزای خاص مهاجرت (SIV) را ندارند، اما به عنوان کارمند پیمانکاران، کارکن محلی یا مترجم برای دولت ایالات متحده، نیروهای نظامی این کشور، نیرویهای ISAF یا پشتیبانی قاطع در افغانستان کار کرده اند.
- افغانهایی که برای یک برنامه یا پروژه که توسط دولت ایالات متحده تمویل گردیده در افغانستان کار کرده اند و آن از طریق کمک مالی یا موافقتنامه همکاری دولت ایالات متحده حمایت شده است.
- افغانهایی که توسط یک سازمان رسانهای یا سازمان غیردولتی مستقر در ایالات متحده در افغانستان استخدام شده یا بوده اند.
- اتباع افغانی که برای سازمانهای رسانهای مستقر در ایالات متحده تحت شرایط سختگیرانه، مستقل و مشابه کار کرده اند.
ارجاعات P-2 توسط سازمانها یا مقاماتی انجام میشود که اطلاعات مستقیمی از سوابق شغلی و صلاحیت ارجاع افراد دارند. این ارجاعها به این دلیل قابل اعتماد هستند که مستقیماً توسط مقامات و سازمانها انجام میشوند و خطر ادعاهای تقلبی را کاهش میدهند.
پروسه ارجاع P-2 شامل ارایه اطلاعات دقیق در مورد سابقه شغلی افراد، از جمله نقش، مسوولیتها و مشارکت آنها در تلاشها یا پروژههای دولت ایالات متحده در افغانستان است.
وضعیت اولویت سوم (P-3) چه است؟
اولویت سوم (P-3) به عنوان وضعیت "الحاق مجدد خانواده" نیز شناخته میشود، این وضعیتی است که به اعضای خاصی از خانواده افرادی داده میشود که قبلاً به عنوان پناهنده یا شهروند در ایالات متحده پذیرفته شده اند. این وضعیت به طور خاص به همسران، فرزندان مجرد زیر 21 سال یا والدین افرادی که وضعیت پناهندگی یا شهروندی در ایالات متحده اعطا شده است، اعطا میشود. وضعیت P-3 به اعضای خانواده واجدشرایط اجازه میدهد تا با عزیزان خود که قبلاً در ایالات متحده اسکان داده شده اند، دوباره باهم جمع شوند.
فرآیند درخواست برای وضعیت P-3 باید در خارج از کشور مبدا تکمیل شود و افراد واجد شرایط باید معیارهای خاصی را برای واجد شرایط بودن برای این وضعیت داشته باشند. پس از اعطای وضعیت P-3، اعضای خانواده ممکن است واجد شرایط درخواست برای اسکان مجدد در ایالات متحده از طریق برنامه پناهندگی یا مهاجرتی باشند.
توجه به این نکته مهم است که وضعیت اولویت سوم یا P-3 با ارجاعات P-3 که به برنامههای انحراف قبل از محاکمه برای افرادی که متهم به جرایم غیرخشونت آمیز هستند، متمایز است و ربطی به آن ندارد. ارجاعات P-3 با هدف ارایه راهحلهای جایگزین در ایالات متحده برای دادرسیهای عدالت کیفری سنتی، با تمرکز بر توانبخشی و انحراف از حبس از طریق برنامههای درمان، مشاوره و آموزش است.
چه کسی میتواند افراد را برای برنامههایP-1 و P-2 ارجاع دهد؟
ارجاعها برای برنامههای اولویت اول (P-1) و اولویت دوم (P-2) باید توسط افراد یا نهادهای خاص و مورد قبول توسط دولت ایالات متحده ارسال شود. در اینجا خلاصه از افرادی که میتوانند ارجاع دهند و برخی از ملاحظات مهم ارایه شده است:
- ارجاعات :P-1 فقط کارمندان فعلی فدرال دولت ایالات متحده دارای تاییدیه خدمات اجرایی ارشد (SES) یا خدمات ارشد خارجی (SFS) مجاز به ارایه ارجاعات به برنامه P-1 هستند. توجه به این نکته ضروری است که معمولاً افراد تعیینشده در نهادهای مربوطه صلاحیت ارسال ارجاعات به برنامه P-1 را دارند.
- ارجاعات :P-2 ارجاعات P-2 را میتوان توسط کارمندان فعلی فدرال دولت ایالات متحده و همچنین ارشدترین فرد در یک سازمان غیردولتی (Non-Governmental Organization - NGO) یا یک سازمان رسانهای مستقر در ایالات متحده ارسال کرد.
اگر افراد در هیچ یک از این دستهبندیها قرار نگیرند، ارجاع آنها معتبر نیست و ممکن است پاسخی دریافت نکنند. با این حال، اگر کسانی را برای ارجاع به یک سازمان دولتی ایالات متحده یا یک سازمان غیردولتی/رسانهای مستقر در ایالات متحده سفارش کرده اند، باید با آن نهاد پیگیری کنند تا اطمینان حاصل شود که ارجاع به درستی صورت گرفته است.
برخی از نظرات کلی در مورد فرآیند ارجاع P-1 و P-2 چه است؟
فرآیند ارجاع به برنامههای P-1وP-2 شامل چندین ملاحظات و پروسیجرهای مهم است. در اینجا برخی از نظرات کلی برای کمک به افراد برای درک بهتر فرآیند آورده شده است:
- در حالی که "P" در P-1 و P-2 مخفف Priority است، از اینرو توجه به این نکته ضروری است که پرونده P-1 در حقیقت اولویت بالاتر یا سریعتر از پرونده P-2 نیست. هر دو دسته از پروندهها به عنوان نقاط دسترسی به برنامه پذیرش پناهندگان ایالات متحده (USRAP) هنگامی که افراد قادر به ترک افغانستان باشند، خدمت میکنند.
- ارجاعات P-1و P-2 را نباید با درخواست ویزه اشتباه گرفت. در عوض، آنها به عنوان گامهای اولیه برای دسترسی افراد به USRAP پس از خروج از افغانستان عمل میکنند.
- USCIS اطلاعات اولیه را در مورد دستههای P-1، P-2 وP-3 ارایه میدهد. علاوه بر این، اسناد جامعی در دسترس است که جزییات آنها را که میتوانند ارجاع دهند، نحوه ارسال آنها و آنچه پس از آن اتفاق میافتد، ارایه کنند، وجود دارد.
- به طور کلی، هیچ وسیله مستقیمی برای افراد برای تماس باUSRAP یاCARE برای پرس و پال یا معلومات در مورد وضعیت ارجاع وجود ندارد. اکثر پرسشها و پیگیریها توسط پرسونل یا نهادهای تعیینشده دخیل در فرآیند ارجاع انجام میشود.
- هنگامی که یک افغان تحت P-1/P-2 ارجاع داده میشود، یک شماره ثبت ارجاع افغان (ARR) دریافت میکند، سپس به کشور سومی میرود که در آن پردازش میتواند آغاز شود، و پرونده جهت بررسی به مرکز پشتیبانی اسکان مجدد (RSC) اختصاص داده میشود. ارتباط بعدی در مورد پرونده منحصراً بین فرد افغان و RSC صورت خواهد گرفت.
- ارجاع دهندگان باید از اشتراکگذاری مستقیم شمارههای ARR با افغانهای ارجاعشده خودداری کنند. پس از سفر به کشور سوم، فرد ارجاعشده باید منتظر بمانند تا ایمیل پذیرش ارجاع را از RSC یا USRAP دریافت کند.
چرا دارندگان پروندههای P-1،P-2 و P-3 زودتر از متقاضیان ویزه خاص مهاجرت ( (SIVجابهجا میشوند؟
جابهجایی دارندگان پروندههای P-1،P-2 و P-3 اخیراً به دلیل چندین عامل سریعتر از متقاضیان SIV رخ داده است. متقاضیان P-1 و P-2 اغلب از طریق مقامات و دفاتر وابسته به ایالات متحده معرفی میشوند که پشتیبانی و نظارت ارزشمندی را در طول فرآیند مهاجرت ارایه میدهند. در P-1 و P-2، پروندهها معمولاً شامل افراد مرتبط با سازمانها یا پروژههای رسانهای میشوند، جایی که فرآیند مستندسازی و راستیآزمایی سادهتر است. بهعلاوه، دارندگان پروندهP-3 به دلیل اولویت الحاق خانواده در حال جابهجایی هستند.
بر اساس درک ما، در حالی که جابهجایی پروندههایSIV هنوز در اولویت هستند، ممکن است تا حدی به دلیل موجودیت برخی از اسناد جعلی، درخواستهای برنامه SIV در پردازش با تاخیر مواجه شوند، برخی از پروندههای SIV با چالشهایی ناشی از فعالیتهای متقلبانه از جمله ارایه اسناد جعلی و تاییدیههای مشکوک از سوی برخی از آمران و کارفورمایان مواجه شدهاند. این امر مستلزم بررسی دقیقتر و بررسی بیشتر درخواستهای SIV برای اطمینان از اعتبار آنها، سپس یک فرآیند اداری طولانی و در دسترس بودن بودجه و ویزای موردنظر مربوطه است.
علیرغم تلاشها برای تسریع جابهجایی دارندگان پرونده SIV، P-1، P-2 و P-3 به دلیل تعهد ایالات متحده به متحدان افغان شان، از طرف وزارت امور خارجه برای اولویت دادن به متقاضیان SIV افغان، فشار وجود دارد.
یک پرونده برنامه پذیرش پناهندگان ایالات متحده (USRAP) معمولاً چهقدر زمان میبرد؟
زمان پردازش پروندههای USRAP یک جنبه مهم است که باید در نظر گرفته شود و مدیریت انتظارات بر این اساس ضروری است. به طور کلی، جدول زمانی پردازش USRAP طولانی است و اغلب به حداقل 12-18 ماه در وضعیت نورمال نیاز دارد. اما در واقع ممکن است سالها طول بکشد. برای افراد دخیل در این فرآیند، از جمله کسانی که با ارجاعات P-1 و P-2 کار میکنند، بسیار مهم است که مدتزمان طولانی نهادهای دخیل را درک کرده و برای آن آماده شوند.
متقاضیان و ذینفعان باید آگاه باشند که پردازش USRAP شامل مراحل متعدد و روشهای بررسی گسترده است که روی طولانیتر شدن جدول زمانی تاثیر میگذارد.
داشتن آگاهی در مورد واقعیتهای پروسه و پروندههای USRAP با افراد و خانوادههای افغان که به دنبال اسکان مجدد هستند، مهم است. شفافیت در مورد مدت بالقوه فرآیند به آنها اجازه میدهد تا تصمیمات آگاهانه در مورد برنامههای آینده خود بگیرند.
کدام اعضای خانواده برای پروندههای P-1 و P-2 واجد شرایط هستند؟
برای پروندههای P-1 و P-2، برخی از اعضای خانواده افراد واجد شرایط ممکن است برای گنجاندن در روند اسکان مجدد در نظر گرفته شوند. در اینجا به تفکیک اعضای خانواده واجد شرایط برای هر دو دسته میپردازیم:
- پرونده P-1: اعضای واجدشرایط خانواده برای پرونده P-1 شامل همسر و فرزندان مجرد زیر 21 سال میشود. این دسته معمولاً برای افرادی اعمال میشود که نگرانیهای حفاظتی قریب الوقوع و قانعکننده دارند و واجد شرایط سایر دستههای ارجاع بر اساس وضعیت شغلی گذشته خود نیستند.
- پرونده P-2: در پروندههای P-2، میتوان طیف وسیعتری از اعضای خانواده را برای گنجاندن در نظر گرفت. اعضای خانواده واجد شرایط برای پرونده P-2 شامل همسر و فرزندان متاهل و مجرد بدون در نظر گرفتن سن (پایینتر و بالاتر از 21 سال) آنها است که در این صورت، نواسهها نیز شامل این دسته از پرونده میگردند.
برای افرادی که دیگران را تحت دستههای P-1 و P-2 معرفی میکنند، مهم است که اطمینان حاصل کنند که همه اعضای خانواده واجد شرایط شناسایی شده و در فرآیند ارجاع گنجانده شدهاند.
اگر سازمانها افراد را برای برنامههای P-1 و P-2 ارجاع دادند، اما هرگز چیزی نشنیدند، چه باید بکنند؟
اگر سازمانها افراد را برای برنامههای P-1 یا P-2 ارجاع دادهاند اما هیچ پاسخی دریافت نکردهاند، میتوانند چندین قدم برای رسیدگی به این مشکل بردارند.
ابتدا، تایید واجد شرایط بودن برای برنامه ویزای P-1یا P-2 ضروری است. در بسیاری از موارد، عدم پاسخگویی ممکن است به دلیل عدم داشتن صلاحیت سازمان برای ارسال ارجاع باشد. برای ارجاعات P-1 یا ، مقامات یا شرکتها باید اطمینان حاصل کنند که آژانس وابسته به دولت ایالات متحده که بر اصل قرارداد نظارت دارد، ارجاع را ارسال میکند، زیرا شرکتهای فرعی نمیتوانند مستقیماً این کار را انجام دهند.
کارمندان دولت ایالات متحده که ارجاعات P-1یا P-2 را ارسال کرده اند، باید برای پیگیری با آژانس یا دیپارتمنت مربوطه USRAP تماس بگیرند. همچنان، رسانهها یا سازمانهای غیردولتی مستقر در ایالات متحده که ارجاعهای P-2 را ارسال کردهاند، باید برای کمک مستقیم با فرد ارتباطی شان در USRAP تماس بگیرند.
اگر سازمانها واجد شرایط بودن خود را تایید کردهاند و نمیتوانند با فرد ارتباطی شان ارتباط برقرار کنند، میتوانند در زمینه یک درخواستی را برای کمک بیشتر به USRAP ارسال کنند.
آیا دولت ایالات متحده از متقاضیان P-1 یاP-2 در حالی که منتظر تصمیمگیری در مورد پرونده شان هستند، حمایت میکند؟
نخیر، دولت ایالات متحده معمولاً از افرادی که تحت دستههای P-1یاP-2 ارجاع میشوند حمایت مالی نمیکند، در حالی که آنها منتظر تصمیم در مورد پرونده پناهندگی خود هستند. با این حال، اگر متقاضیان P-1/P-2 توسط سازمانهایی مانند CARE یا IOM جابهجا شوند، دولت ایالات متحده ممکن است حمایت مالی را برای پوشش مسکن، غذا و سایر ملزومات در طول فرآیند جابهجایی بررسی پرونده آنها ارایه دهد.
برای متقاضیان P-1/P-2 و سازمانهای ارجاع دهنده آنها ضروری است درک کنند که ممکن است نیاز به حمایت مالی از خود در طول دوره انتظار برای پرونده پناهندگی خود داشته باشند. این دوره انتظار میتواند از نظر مدت زمان متفاوت باشد و ممکن است چندین ماه، چندین سال یا حتی بیشتر طول بکشد، البته بسته به عوامل مختلفی مانند زمان رسیدگی به پرونده و در دسترس بودن مرکز پردازش برای اسکان مجدد است.
متقاضیان و سازمانهای ارجاعکننده باید بر این اساس برنامهریزی کنند و اطمینان حاصل کنند که منابع لازم برای حفظ خود را در این دوره نامعلوم دارند. علاوه بر این، متقاضیان باید گزینههای جایگزین برای حمایت، مانند کمک از سازمانهای بشردوستانه محلی یا منابع اجتماعی را برای کمک به رفع نیازهای اساسی خود در حالی که منتظر تصمیم در مورد پرونده پناهندگی خود هستند، بررسی کنند.
زمانی که یک فرد از افغانستان خارج شده و به کشور سوم برود، پروندهP-1/P-2 خود را از کجا شروع کند؟
زمانی که یک فرد از افغانستان خارج شده و به کشور سوم برود و در آنجا پردازش توسط RSC برنامه پذیرش پناهندگان ایالات متحده (USRAP) امکان پذیر باشد، افراد میتوانند رسیدگی به پرونده پناهندگی P-1/P-2 خود را آغاز کنند. توجه به این نکته مهم است که پردازش USRAP در برخی کشورها از جمله ایران، افغانستان، یمن، سوریه، سومالی، کره شمالی و برخی از کشورهای دیگر امکان پذیر نیست.
برای واجدشرایطبودن برای وضعیت پناهندگی تحت دستههای P-1/P-2، افراد باید ثابت کنند که به ماموریت ایالات متحده کار کرده اند یا به دلیل عواملی مانند نژاد، مذهب، ملیت، عقاید سیاسی یا عضویت خود تحت آزار و اذیت قرار گرفتهاند و ترس موجهی از آزار و اذیت دارند. در یک گروه اجتماعی خاص علاوه بر این، آنها باید سایر معیارهای واجد شرایط بودن، از جمله بررسی امنیتی و مجوزهای صحی را داشته باشند.
هنگامیکه در کشوری میروید که پردازش USRAP امکانپذیر است، افراد میتوانند با آژانسهای مربوطه اسکان مجدد (RSC) یا سازمانهایی که پردازش پناهندگان را برای شروع پروندههای شان تسهیل میکنند، ارتباط برقرار کنند. این معمولاً شامل ارایه اسناد، مصاحبه و بررسیهای امنیتی و ارایه شواهد برای حمایت از ادعای آنها است.
اگر نامه دریافت کنم مبنی بر اینکه پردازش پرونده USRAP من "به تعویق افتاده"، به چه معناست؟
دریافت نامه تعویق (Deferred) در برنامه پذیرش پناهندگان ایالات متحده (USRAP) یک عمل عادی است و نشاندهنده رد درخواست نیست. در عوض، نشان میدهد که تحقیقات یا بررسی بیشتری در مورد پرونده، قبل از اتخاذ تصمیم نهایی در حال انجام است.
نامه تعویق (Deferred) معمولاً نشان میدهد که مقامات بازنگری به زمان بیشتری برای جمعآوری اطلاعات، تایید جزییات یا رسیدگی به نگرانیهای خاص مرتبط با پرونده نیاز دارند. این میتواند شامل انجام بررسیهای پیشینه بیشتر، تایید اسناد یا درخواست توضیح بیشتر از متقاضی یا سایر طرفهای مرتبط باشد.
متقاضیان باید درک کنند که اخطار تعویق لزوماً به معنای نتیجه منفی برای پرونده آنها نیست. در حالی که ممکن است جدول زمانی پردازش را طولانی کند، امکان بررسی کامل و جامع را برای اطمینان از یکپارچگی و دقت فرآیند تصمیمگیری فراهم میکند.
متقاضیان باید در طول دوره دریافت تعویق (Deferred) صبور و هوشیار باقی بمانند، زیرا ممکن است بهروزرسانیها یا درخواستهای اطلاعات اضافی به دنبال داشته باشند.
چرا دفتر وزیر دفاع (OSD) سفارشهای پیمانکاران وزارت دفاع (DoD) را در زمان حضورشان در افغانستان برای ارجاعات P-1 نمیپذیرد، و این صلاحیت را صرف به کارمندان ملکی و نظامی وزارت دفاع داده است؟
سیاست عدم پذیرش سفارشهای پیمانکاران برای ارجاع P-1 توسط دفتر وزیر دفاع (OSD) طولانی بوده و بدون تغییر باقی مانده است. این سیاست حکم میکند افرادی که در طول مدت اقامت خود در افغانستان قراردادی برای وزارت دفاع بوده اند، نمی توانند مستقیماً ارجاعات P-1 را به OSD ارسال کنند. درعوض، این توصیه باید از سوی یک کارمند غیرنظامی وزارت دفاع یا شخصیکه یونیفورم نظامی پوشیده باشد، ارایه شود.
منطق پشت این سیاست ریشه در تمایز بین پیمانکاران و پرسونل مستقیم وزارت دفاع دارد. در حالیکه قراردادیهای سابق هنوز هم میتوانند به یک فرد خاص افغان توجه کنند، آنها باید یک استخدام مستقیم در وزارت دفاع داشته باشند که مایل است آنها را برای ارجاع P-1 تایید و توصیه کند. این تضمین میکند که فرآیند ارجاع سطحی از نظارت و پاسخگویی را در کانالهای خود وزارت دفاع حفظ میکند.
توجه به این نکته حایز اهمیت است که اگرچه ممکن است پیمانکاران واجد شرایط ارسال ارجاعات P-1 به طور مستقیم به OSD نباشند، وزارت دفاع این امکان را دارد که استخدام یک فرد را با یک پیمانکار تایید کند. در چنین مواردی، ممکن است فرد همچنان برای ارجاع P-1 بر اساس تایید وزارت دفاع از اشتغال آنها در نظر گرفته شود.
اگر یک فرد ارجاعدهنده (Referrer) برای P-1/P-2 قبل از فراهم شدن شماره ARR فوت نماید، به پرونده فرد ارجاعشونده چه اتفاق میافتد؟
اگر یک ارجاعدهنده (Referrer) برای P-1/P-2قبل از تکمیل فرآیند ارجاع فوت کند، گزینههای موجود به مرحله فرآیند در زمان فوت آن بستگی دارد.
اگر ارجاع قبلاً آغاز شده و در حال انجام باشد، فرآیند ارزیابی معمولاً با وجود قبولی ارجاعدهنده ادامه خواهد یافت. با این حال، اگر ارجاعدهنده هنوز ارجاع را انجام نداده باشد، فرد افغان یا ارجاعشونده که به دنبال کمک ارجاع است، باید فرد، مقام یا سازمان دیگری را برای خدمت به عنوان ارجاعدهنده شناسایی کند.
در مواردی که ارجاعشونده یا متقاضی اصلی (Principle Applicant) پس از ارسال ارجاع فوت کرده باشد و اعضای خانواده شامل ارجاع شده باشند، روند بررسی پرونده به طور کلی برای اعضای خانواده ادامه مییابد. صلاحیت و مشارکت آنها در برنامه معمولاً تحت تاثیر وفات متقاضی اصلی نمیباشد و آنها میتوانند طبق برنامه به پرونده خود ادامه دهند.
به افرادی که در فرآیند ارجاع دخیل هستند توصیه میشود که از وجود برنامههای اضطراری، به ویژه در مورد شناسایی ارجاعدهندگان بالقوه و شرایط ارجاع شوندگان اطمینان حاصل کنند.
آیا عنوان "کارآموز" (Trainee) بر واجدشرایطبودن کسی در ارجاع به برنامهUSRAP برای پرونده P-1/P-2 تاثیر میگذارد، در حالیکه تمام معیارها را برآورده کنند؟
بلی! عنوان "کارآموز" (Trainee) میتواند بر واجد شرایط بودن برای ارجاعات برنامه USRAP تاثیر بگذارد، به ویژه در مورد ارجاعات به اولویت دوم یا P-2. کارآموزان معمولاً به دلیل ماهیت روابط کاری شان واجد شرایط ارجاع P-2 نیستند. با این حال، واجدشرایطبودن برای ارجاعات P-1 در صورت رعایت معیارهای خاصی ممکن است همچنان امکانپذیر باشد.
برای واجد شرایط بودن P-2 و P-1، افراد باید بخشی از کارکنان سازمانی در نظر گرفته شوند، مزایا دریافت کنند و مشمول قوانین مشابه سایر کارکنان باشند. اگر یک کارآموز این معیارها را برآورده کند و بتواند نقش اصلی خود را در سازمان نشان دهد، ممکن است علیرغم عنوان کارآموز خود، باز هم واجد شرایط ارجاع P-1 باشد.
برای افرادی که در موقعیتهای کارآموزی هستند و معتقدند معیارهای ارجاعات USRAP را برآورده میکنند، مهم است که شرایط واجد شرایط بودن را به طور کامل بررسی کنند و با مقامات مربوطه یا سازمانهایی که فرآیند ارجاع را مدیریت میکنند مشورت کنند.
اگر شخصی که شماره ARR و فورم Google را از USRAP دریافت نموده، نشان دهد که در یک کشور است و سپس به یک کشور دیگر نقل مکان کند، آیا میتواند مکان خود را بهروزرسانی کند؟
بلی! افرادی که شماره ARR و فورم Google را از USRAP دریافت کردهاند اما سپس به یک کشور دیگری نقل مکان کردهاند، میتوانند مکان خود را بهروزرسانی کنند. اگر آنها در همان منطقه تحت پوشش مراکز پشتیبانی اسکان مجدد (RSC) نقل مکان کرده اند، باید RSC در منطقه فعلی خود را در مورد مکان جدید خود مطلع کنند. با این حال، اگر آنها به کشوری در منطقه دیگری نقل مکان کرده اند، باید با RSC در مکان جدید خود تماس بگیرند تا اطلاعات مکان خود را بهروز کنند.
اگر فرد قبلاً با RSC تماس نداشته باشد، میتواند پاسخ جدیدی را به فورم اولیه Google که دریافت کرده است ارسال کند و مکان جدید خود را نشان دهد. این تضمین میکند که اطلاعات مکان بهروز شده آنها ضبط شده و برای پردازش بیشتر پرونده آنها به RSC مربوطه ارسال میشود.
کدام مراکز پشتیبانی اسکان مجدد (RSCs) پروندههای P-2 را پردازش میکنند؟
مراکز پشتیبانی اسکان مجدد در خارج از کشور (RSCs) نقش مهمی در رسیدگی به پروندههای P-2 برای افرادی که به دنبال اسکان مجدد در ایالات متحده هستند ایفا میکنند. در اینجا RSCهایی هستند که مسوول رسیدگی به پروندههای P-2 در مناطق مختلف هستند، در صورتی که بدون CARE و IOM سفر کنید:
- در نایروبی مرکز کشور کینیا، مرکز پشتیبانی اسکان مجدد RSC)) توسط سرویس جهانی کلیسا (CWS) مدیریت میشود که آدرس وبسایت آن www.churchworldservice.org/site/PageServer است.
- در وین مرکز کشور اتریش، مرکز پشتیبانی اسکان مجدد RSC)) توسط HIAS اداره میشود که آدرس وبسایت آنwww.global.hias.org/en/pages/vienn است.
- در کشور تایلند، مرکز پشتیبانی اسکان مجدد RSC)) تحت نظارت کمیته بینالمللی نجات (IRC)اداره میشود که وبسایت آن www.rescue.org/irc- است.
- در مسکو مرکز کشور روسیه، مرکز پشتیبانی اسکان مجدد RSC)) توسط سازمان بینالمللی مهاجرت (IOM) اداره میشود که وبسایت آن www.moscow.iom.int است.
- در کشورهای خاور میانه، ، مرکز پشتیبانی اسکان مجدد RSC)) توسط سازمان بینالمللی مهاجرت (IOM) اداره میشود که وبسایت آن www.iom.int است.
- در شمال آفریقا، مرکز پشتیبانی اسکان مجدد RSC)) توسط سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) در اردن مدیریت میشود که وبسایت آن www.iom.int/jahia/Jahia/jordan است.
مراکز فوق در طول فرآیند اسکان مجدد، از جمله انجام مصاحبه، پردازش اسناد و هماهنگی ترتیبات سفر به آمریکا، به افراد کمک و پشتیبانی میکنند. متقاضیان میتوانند برای راهنمایی و اطلاعات در مورد پرونده P-2 خود به RSC مربوطه در کشوری که در آن حضور میابند، مراجعه کنند.
چگونه نوزاد تازه متولد شده ام را به کیس P-2 اضافه کنم؟
پس از اینکه پرونده شما به یک مرکز پشتیبانی اسکان مجدد RSC)) اختصاص داده شد و به شما یک کارمند پرونده منصوب شد، میتوانید در مورد اضافه کردن نوزاد تازه متولد شده خود به پرونده با آن یا کارفرمای خود صحبت کنید. آنها شما را در طول فرآیند راهنمایی میکنند و شما را از هرگونه اسناد یا اطلاعات مورد نیاز برای بهروزرسانی پرونده خود با افزودنی جدید مطلع میکنند.
به طور معمول، شما باید مدارکی را ارایه دهید که رابطه بین شما و نوزادتان را اثبات کند، مانند کارت تولد یا سابقه اسناد طفل در زایشگاه. کارمند پرونده شما را از شرایط خاص مطلع میکند و در ارسال مدارک لازم به شما کمک میکند.
برای اطمینان از اینکه کودک شما در فرآیند اسکان مجدد شما گنجانده شده است و پشتیبانی و خدمات لازم را دریافت میکند، ضروری است به کارمند پرونده خود در مورد اضافه شدن جدید اطلاع دهید.
اگر من دو همسر را در فورم ارجاع P-2 خود لست کنم، چه اتفاقی میافتد؟
اگر دو همسر را در فورم ارجاع P-2 خود ذکر کرده اید، باید مدارکی مبنی بر ازدواج برای هر یک از همسران در حین پیشرفت پرونده خود ارایه دهید. به طور معمول، این شامل ارایه نکاح خط یا سایر اسناد رسمی است که وضعیت تاهل شما را با هر یک از همسران تایید میکند.
با این حال، در مواردی که شما به طور قانونی با یکی از همسران ازدواج کرده اید، اما با دیگری ازدواج نکرده اید، تنها همسری که با او ازدواج معتبر و شناخته شده دارید، در پرونده P-2 شما لحاظ میشود. همسر دیگر دوم شامل پرونده باقی نخواهد ماند.
توصیه میشود اطمینان حاصل کنید که اطلاعات ارایهشده در فورم ارجاع شما دقیق است و وضعیت تاهل قانونی شما را منعکس میکند تا از هرگونه عارضه در طول رسیدگی به پرونده P-2 خود جلوگیری کنید. اگر در مورد وضعیت تاهل خود یا شامل شدن همسران تان در پرونده خود سوال یا نگرانی دارید، باید آن را با کارمند پرونده خود یا مقامات مربوطه که روند اسکان مجدد شما را مدیریت میکنند، در میان بگذارید.
برای بررسی اولیه چه چیزهایی باید با خود در جلسه مصاحبه RCS ببرم؟
هنگام شرکت در جلسه مصاحبه در مرکز پشتیبانی اسکان مجدد (RSC) برای بررسی اولیه، بسیار مهم است که تمام مدارک شناسایی لازم و اعضای خانواده ذکرشده در پرونده خود را به همراه داشته باشید. در حالی که RSC متوجه چالشهایی است که پناهندگان ممکن است در به دست آوردن و نگهداری اسناد شخصی با آن مواجه شوند، گرفتن مدارک مربوطه به این روند کمک میکند. در اینجا یک لست جامع از اسنادی که نظر به وضعیت خود باید همراه داشته باشید وجود دارد:
- گواهی پناهندگی یا کارت شناسایی UNHCR
- پاسپورت یا مدارک سفر
- تذکره وکارت تولد
- نکاح خط و طلاق خط
- سند حضانت، فرزندخواندگی و فوت
- گواهی یا مدارک شغلی و تحصیلی
- مدارک صحی و نسخهها
- نامههای تهدیدآمیز، نامههای پولیس، اسناد محکمه و سایر اسناد مربوط به پرونده
- مدارک سربازی مانند دفترچه، کارت شناسایی و گواهینامه
- گواهی صلیب سرخ (در صورت وجود)
- سفارشنامهها
علاوه بر این، نام، آدرس، و شماره تیلفون افراد ارتباطی (U.S. Tie) در ایالات متحده را ارایه دهید. متوجه باشید اسناد فوق، با در نظرداشت وضعتیت هر فرد متفاوت است.
آیا پروندههای SIV و P-2 من میتواند به طور همزمان در حال پردازش باشد؟
نهخیر، امکان داشتن هر دو پرونده SIV (ویزای خاص مهاجرت) و P-2 به طور همزمان وجود ندارد. دلیل آن این است که اگر شما واجد شرایط SIV نباشید، واجد شرایط ویزای P-2 خواهید بود. برنامه P-2 به طور خاص برای افرادی طراحی شده است که شرایط لازم برای SIV را ندارند.
در شرایطی که یک فرد هر دو پرونده SIV و P-2 را در مرحله پیشرفته دارد، مانند دریافت تاییدی رییس ماموریت (COM Approval) برای SIV و تحت بررسی فعال پرونده P-2 خود توسط USRAP (برنامه پذیرش پناهندگان ایالات متحده)، وزارت خارجه ایالات متحده ممکن است مداخله کند. آنها ممکن است با متقاضی تماس بگیرند تا آنها را از موارد داشتن دو پرونده مطلع کنند و درخواست کنند که از یک پرونده، یا SIV یا P-2 به میل خود بگذرد.
در حالی که برخی از متقاضیان ممکن است در ابتدا هر دو پرونده را به طور همزمان پیگیری کنند، درک این نکته ضروری است که در نهایت باید تصمیمی برای کنار کشیدن از یکی از پروندهها گرفته شود. این تصمیم اغلب زمانی به وجود می آید که هر دو پرونده به مرحله پیشرفته میرسند و ادامه همزمان هر دو پرونده غیرعملی می شود.
برای متقاضیان مهم است تا از وضعیت پروندههای خود مطلع باشند و برای اطمینان از پردازش کارآمد درخواستهای مهاجرت خود، آمادگی اتخاذ تصمیمهای لازم را داشته باشند.
پرونده SIV من رد شده است، بنابراین آیا میتوانم برای پرونده P-2 اقدام کنم؟
بلی، اگر درخواست ویزای خاص مهاجرت (SIV) شما رد شود، ممکن است واجد شرایط درخواست اولویت دوم (P-2) باشید. با این حال، مهم است توجه داشته باشید که واجدشرایطبودن برای اسکان مجدد P-2 معمولاً مستلزم ارجاع از کارفرما، شرکت یا دفتر شما به برنامه پذیرش پناهندگان ایالات متحده (USRAP) است. این ارجاع برای شروع فرآیند درخواست P-2 ضروری است.
همچنان، در نظر گرفتن شرایط دلایل مربوط به رد پرونده SIV شما ضروری است. اگر انکار یا رد به دلیل واقعی و غیرمرتبط با اسناد جعلی یا ارایه نادرست اسناد بوده است، شانس شما برای اسکان مجدد موفقیتآمیز تحت دسته P-2 ممکن است بیشتر باشد. با این حال، اگر پرونده SIV شما به دلیل ارایه مدارک جعلی یا تقلبی رد شود، وضعیت پیچیده تر میشود. در چنین مواردی، واجدشرایطبودن شما برای اسکان مجدد P-2 ممکن است به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار گیرد و احتمال تایید شدن برای اسکان مجدد در ایالات متحده میتواند کمتر باشد.
قبل از پیگیری درخواست P-2، توصیه میشود دلایل رد پرونده SIV خود را به طور کامل بررسی کنید و از کارشناسان حقوقی یا متخصصان مهاجرت راهنمایی بگیرید. درک پیامدهای انکار شما و الزامات اسکان مجدد P-2 میتواند به شما در تصمیمگیری آگاهانه در مورد گزینههای مهاجرتی آینده خود کمک کند.
درخواست کمک از کارشناسان "بپرسید"
افغانهایی که به اطلاعات اختصاصی نیاز دارند، مرکز اطلاعاتی "بپرسید" در خدمت شما است. شما میتوانند جهت کسب اطلاعات به گونه آنلاین از طریق "شماره واتساپ"(93729807235+)، مسنجر فسبوک (Facebook Messenger) یا پیامرسان وبسایت بپرسید با کارشناسان ما تماس بگیرید!
معلومات بیشتر
کسانیکه به دنبال اطلاعات در مورد برنامههای مهاجرت، اسکان مجدد، آموزشی، بورسیهها و سایر فرصتهای موجود برای افغانها در سراسر جهان، و همچنان به دنبال معلومات در مورد خدمات بشردوستانه سازمانهای بینالمللی در افغانستان و دانستن مراحل اخذ اسناد مدنی از ادارات دولتی اند، به وبسایت و رسانههای اجتماعی "بپرسید" مراجعه نمایند:
✓ وبسایت بپرسید (www.beporsed.org)